Fresh water

Onderwerp: Fresh water do aug 07, 2014 7:14 am

“Die jongen brengt gewoon ongeluk, dat is het,” mompelde Creon geïrriteerd. Een aantal dagen geleden was hij voor de tweede keer een jongen met blauw haar tegengekomen, Tetsuo. Net zoals de eerste keer dat hij hem had ontmoet, was hij weer eens gewond geraakt. Eerst aan zijn rug en nu aan zijn been. Oké, dat laatste was niet helemaal de schuld van Tetsuo geweest. De kastanjebruine centaur had gevochten tegen een cerberus en was daarbij door één van de koppen in een voorbeen gebeten. De wond was gelukkig wat genezen en Creon kon weer normaal stappen, maar galopperen waagde hij nog niet. Daarvoor deed zijn been nog net wat te veel pijn. De centaur zuchtte terwijl hij verder door het gebied liep. Hij was te roekeloos geweest en nu had hij zijn lesje wel geleerd: eerst denken, dan pas doen. Dat zou nog een hele opgave voor hem worden, maar het was in ieder geval een troost dat hij zich nu in Zielonylas bevond, wat een redelijk veilige plek was. Zeker in vergelijking met Horroria. De honden konden hem wel bedreigen, maar Creon was ondertussen al genoeg aangesterkt om zich te kunnen verdedigen tegen eventuele aanvallen.

Na nog een tijdje gewandeld te hebben, kwam hij bij de oever van de Silver Stream. Het water zag er erg uitnodigend uit na zo'n lange afstand te hebben afgelegd bij deze temperaturen. Creon bleef stilstaan en dacht na, terwijl hij naar het heldere water keek. Hij was wel toe aan wat verkoeling, dus hij besloot na wat aarzeling dat hij het water zou ingaan. Creon trok zijn zwarte shirt uit en legde deze aan de oever, waarna hij naar het water liep en voorzichtig een hoef in het water zette. Hij kon de bodem voelen, dus dit gedeelte van de rivier was in ieder geval redelijk ondiep. De centaur ging nu helemaal het water in en waadde door de rivier, tot hij in het midden kwam. Daar kon hij gemakkelijk staan op de bodem, waardoor alleen het bovenste gedeelte van zijn menselijke lichaam zichtbaar was boven water. Creon maakte een kom van zijn handen, schepte wat water op en gooide het over zijn hoofd heen. Hij sloot genietend zijn ogen wanneer het frisse water zijn huid raakte en even was hij zich niet bewust van zijn omgeving. Voor heel even was er alleen sprake van hem, de zon en het water.

OOC: Pelangi & Kano

Onderwerp: Re: Fresh water za aug 09, 2014 1:13 am

Gadverdamme, ik was net weer weg van Akis en had alweer heimwee. Kan ik nou echt niet op mijn eigen poten staan? Ik ben geen kleine puppy die op iemand anders moet steunen. Ik ben Pelangi, nog steeds in mijn ogen een Hunter, een Shapeshifter. Ik kon dan niet meer veranderen ik zou een manier vinden om het te doen. Dan was het maar een illusie. Ik moet en zal nog steeds kunnen veranderen. Ik had nog lang geen idee hoe mijn nieuwe krachten werkte. Ik wist dat ik wat met elementen kon spelen maar er moest toch meer in zitten? Ik bedoel, een tovenaar die enkel elementen kon besturen, kwam vaak voor maar waarom dan bij mij? Ik kon elk dier worden dan ik wilde, waarom zit ik dan nu vast aan elementen? Elementen besturen heeft zo zijn voordelen, elk mens en wezen zit vol met water er lucht. Ik kan het water in het lichaam besturen, lucht uit de longen zuigen. Ik kan ze verpletteren tussen twee rotsen, ik kan ze verbranden met een vinger knip.

Nou, zo makkelijk kan ik het nog niet. Ik bedoel, alles wat ik al gedaan had was per ongeluk of ongelofelijk klein. Ik kon net een vuurtje maken, beetje met het water spelen, en wat aarde vervormen. Ik had nog geen idee hoe ik iets met lucht kon doen. Hoe merk je ook zoiets? De wind die ineens optrekt of veranderd kan zo ook toeval zijn. Waarom zou je denken dat jij dat deed? Voor hulp heb ik ook geen idee waar ik moet zoeken. Ik heb al ongelofelijk veel van Jellal gevraagd en of die mij nou zo veel mag dat hij me helpt, nee. Ik zuchtte en opende mijn ogen. Ik lag al de hele ochtend in deze struik. Het lag hier best comfortabel en voor het gebied zelf heb ik nog vrij weinig wezens tegen gekomen. Geluk misschien? Of ik ruik nog naar brand door mijn vorige ‘actie’. Ik had me nog wel 4 keer gewassen!

Ik ging rechtop zitten en keer russen de bladeren door. Het was inmiddels al na middag en alles zag er nog steeds rustig uit. Sonde, ik wilde nog wel iets neerhalen. Ik had nog een dolk van Akis. Misschien kon ik daar ook wel handig mee worden. Ik borg de dolk op en kroop de struik uit. Even wat beweging voordat ik zo stijf als een hark word. Ik had al enkele dagen, stuk of 3, besloten om minstens elke dag een stuk te lopen. Het hielp me met denken wat ik een hoop deed de laatste tijd. Niet altijd even positief, maar ze waren er.

Ik had een soort vaste wandelroute genomen. Altijd langs het meer dat heir in de buurt lag. Er waren hier kleine prooien, het was hier rustig, en het was hier mooi. Ik liet mijn armen hangen en liep met grote rustige stappen mijn rondje. 1^e halte, het meer. Waar ik me dagelijks waste, wat wel nodig was. Ik neuriede een liedje op weg naar het meer om het denken te voorkomen. Op dit tijdstip was het hier drukker en het meer was een perfecte plaats om te drinken.

Eenmaal bij het meer aangekomen vielen mijn ogen op een jongen in het water. Ik stond nog vergenoeg van het water om niet gezien te worden tussen de bomen door. Ik hield mijn hoofd schuin en inspecteerde zijn lichaam. Alles onder zijn torso was niet zichtbaar, de rest was bloot. Vanaf heir zag ik dat de jongen oranje achtig haar had, iets doffer dan het mijne. Hij was vast niks erg, gewoon een mens dat hier om dezelfde reden was als ik. Ik liep verder naar het meer toe en schonk niet al te veel aandacht aan hem. Ik was hier om mezelf te wassen en verder te gaan met mijn rondje.

Ik liep naar een grote steen toe die net tegen het water aan lag. Ik gin erop zitten, trok mijn schoenen en sokken uit en liet mijn voeten in het water glijden. Ik trok mijn shirt uit en op ene wat onhandige wijze mijn broek. Ik doop mijn shirt in het water en begon deze wat onhandig te wassen. Mijn shirt zou niet geweldig schoon hiervan worden maar het was tenminste iets. De was plek in the human district vond ik maar niks. Te veel mensen en van die nep bloemen geuren, gadverdamme. Ze zouden veel te snel vertellen waar ik zou zitten. Ik ging er twee keer per maand naartoe ofzo, vaak genoeg om mijn kleding niet daar de dood te laten ruiken.

Wanneer ik klaar was met mijn shirt deed ik hetzelfde met mijn broek sokken en nog wat extra’s dat ik standaard mee had. Vervolgens liet ik mijn kleding op de steen drogen en liet ik mezelf in het water glijden, waar ik mezelf vervolgens in begon te wassen.

Onderwerp: Re: Fresh water vr aug 29, 2014 6:47 am

Het duurde niet al te lang voordat Creon het gevoel had dat hij werd bekeken. Hij draaide zijn hoofd een kwartslag en merkte toen een meisje op met opvallend gekleurd haar dat aan de oever zat en haar kleren begon te wassen. Hoewel hij haar aanwezigheid niet helemaal vertrouwde, keek hij toch weer weg om haar wat privacy te gunnen. Net zoals veel mannelijke centauren had hij een zwakke plek voor meisjes – of dat nou centauren, tovenaars of zelfs mensen waren. Natuurlijk waren er centauren die misbruik maakten van hun zwak voor vrouwen, maar Creon was het tegenovergestelde daarvan. Voor hem waren het wezens die respect maar ook bescherming hoorden te krijgen en zwakker waren dan hun mannelijke soortgenoten. Dat hij niet keek naar hoe dit meisje zich waste, was zo'n manier van respect tonen. Ondanks dat had hij nog steeds het gevoel dat hij haar niet te snel moest vertrouwen, bleef hij staan zoals hij stond, met zijn rug naar haar toe – die er nog altijd uitzag als de rug van een gewone menselijke jongen, zonder dat Creon dat besefte.

Op dat moment kwam de gedachte in hem op dat de kans bestond dat dit meisje wel eens een Hunter zou kunnen zijn. Dat was natuurlijk allesbehalve een fijne gedachte en de centaur wilde die gedachte wel kwijtraken, maar dat lukte niet direct. Wie weet was dit wel een valstrik en zou ze hem willen doden. Creon had al meer dan genoeg verhalen gehoord over centauren die genadeloos waren gedood door Hunters, ook al leken ze deels op mensen. Hij besloot dat hij maar iets zou zeggen, zodat hij tenminste zou weten of het meisje van plan was om dichterbij te komen of niet. Hij wilde zich tenslotte nog steeds niet omdraaien als dat niet noodzakelijk was, aangezien hij niet als een 'viezerik' wilde worden aangezien. “Ik begon al bijna te denken dat ik hier de enige zou zijn,” sprak hij uiteindelijk, hopend dat het meisje iets zou terugzeggen, ook al had hij geen vraag gesteld. Ondertussen spetterde hij wat van het water op zijn armen, wat heerlijk fris aanvoelde.

Onderwerp: Re: Fresh water zo feb 01, 2015 7:34 pm

In middels in alleen nog maar een onderbroek en een hemd lag ik in het water. Voornamelijk waste ik mijn armen en benen terwijl mijn ogen op de centaur voor me hingen. Vaak heb ik er niet een gezien hier, mooie beesten zijn het. Het geweldige van 4 benen en ook nog es duimen. Geweldige klappen kan je uitdelen met die hoeven, iets waar ik niet nog een herinnering aan wil hebben.

Ik doop mezelf onder tot net onder mijn neus. Ik sloot mijn ogen en genoot van het water. Ik was nog steeds gebroken en wilde nog steeds naar huis, maar momenten zoals deze lieten me toch nog blijven. Ik weet het, thuis heb ik een beter bad, maar dit blijkt toch fijner. Rustig, buiten met de zachte wind en vogels die fluiten. Veel fijner dat alle luxe. “Ik begon al bijna te denken dat ik hier de enige zou zijn,”

Ik opende mijn ogen weer en zag de centaur zichzelf nat maken. Even bleef ik stil en bekeek ik de centaur beter. Oranje kort haar, grote bruine ogen, redelijk groot paarden lichaam, lijkt sterk gebouwd. Prima beest, kan je waarschijnlijk een hele week van eten.

Ik zuchtte en kwam zover omhoog dat mijn mond niet meer in het water zat. Ik haalde mijn hand door mijn haar heen en sprak: “velen komen hier niet nee.” Misschien was wat gezelschap niet verkeerd. Waarschijnlijk kan ik nog wel wat beleven als ik bij deze jongen blijf. De hele tijd Akis lastig vallen is ook geen optie.

Ik doopte mezelf kopje onder om mijn haar nat te krijgen waarna ik het weer uitkneep. Half schoon water droop langs mijn arm weer naar beneden waarna ik het van me af sloeg. Een rimpeling verscheen in het water zonder dat ik deze had aangeraakt. Verbaasd staarde ik naar het water. De druppels die van mijn arm afkwamen konden niet deze rimpeling maken, daar was hij te groot voor.

Fijn, ik weet dat ik nu elementen heb, dat ik ze kan besturen, maar natuurlijk heb ik geen idee hoe. En denk maar dat ik naar jellal ga. Liever niet nog een keer zo’n sessie van hem. “wat brengt een centaur dan hier? Moet je niet in het dorp zijn elk meisje met je lichaam versieren.” Gezellig klonk ik niet. Duurde waarschijnlijk nog een hele tijd totdat ik mijn plezier terug zou krijgen.

muuhw ik ben dr natuurlijk helemaal uit ;-;

Onderwerp: Re: Fresh water di feb 03, 2015 4:01 am

Het meisje merkte op dat er hier inderdaad niet veel wezens kwamen en daar bleef het bij. Verder zei ze niets, en Creon wist op dit moment ook niet goed wat hij verder nog zou kunnen zeggen. Hij besloot om dan maar gewoon verder te gaan met zich te wassen en hij zakte door zijn voorbenen, zodat hij even helemaal onder water verdween. Hij bleef een aantal seconden onder water en strekte zijn voorbenen weer om er weer uit te komen. Zijn natte haar kleefde aan zijn gezicht en hij schudde zijn hoofd in een poging om wat water uit zijn haren te krijgen. Het had niet enorm veel effect, maar dat maakte op zich niet veel uit. Creon had toch kort haar, dus dat zou snel genoeg moeten drogen. Hij draaide zich even om naar het meisje om te zien of ze nog wel aanwezig was en niet op hem afsloop met een mes in haar hand. Gelukkig bevond ze zich nog steeds op dezelfde plek in het water en leek ze niet van plan te zijn om ineens weg te gaan. Creon draaide zich weer om en sloeg met één van zijn voorbenen door het water om het weer te laten spetteren.

'Wat brengt een centaur dan hier? Moet je niet in het dorp zijn elk meisje met je lichaam versieren.' Meteen keek Creon weer om naar het meisje dat hem net die vraag had gesteld. “...Wat?” Hij keek haar sceptisch aan. Waar sloeg die vraag in rocsnaam op? Vergeleek dit meisje hem met sommige andere centauren die er hun hobby van hadden gemaakt om vrouwelijke wezens aan het hof te maken? Blijkbaar wel, en dat was allesbehalve een compliment. “Denk je niet dat ik op een andere manier op jou zou hebben gereageerd als ik dat wél van plan was?” zei hij nors. Hij vond het maar niks dat hij voor zo'n type werd aangezien. “En jij? Zou jij niet op een wat veiligere plek moeten zijn?” voegde hij daar nog aan toe, waarna hij weer met zijn voorbeen door het water sloeg. Dit keer deed hij dat echter niet om het water te laten opspatten, maar om zich wat af te reageren. Hij ademde diep in en uit en kalmeerde weer, waarna hij het meisje weer aankeek en wachtte op wat ze zou zeggen.

OOC: Je went er snel genoeg aan, geloof me ^^ ...En het valt me ineens op dat mijn sig wel erg toepasselijk is voor dit topic xD

Onderwerp: Re: Fresh water do feb 05, 2015 10:21 pm

erste wat de Centaur deed, wat mij niet verbaasde, was een mix van een verbaasde en vuile brik toegooien. Ik geef toe, mijn vraag was niet echt geweldig maar en kwam vast wel iets leuks uit. “Wat?’’ kwam er na enkele seconde uit. Alleen al de manier waarop hij reageerde en mijn kan opkeek was al veel belovend. “Denk je niet dat ik op een andere manier op jou zou hebben geregeerd als ik dat wel van plan was?’’ Iemand die zo naar mij zou kijken? De enige die ooit zo naar mij zou kijken was mijn moeder, maar dan op de manier van ‘ik oud van je want je bent mijn dochter’ Ik stond heir als iets anders bekend, zeker niet als iemand die je moet versieren.

“en jij? Zou jij niet op een wat veiligere plek moeten zijn?” zijn stem leek nog ene scherp randje te hebben waarna De centaur met mijn voorbeen in het water sloeg. Pff, die ging wel snel in de aanval. De Centaur ademde een aantal keer diep in en uit, om te kalmeren, waarna zijn ogen mij aankijken. Ik keek de jongen met een schuin hoofd aan. ik heb per ongelijk een eenhoorn verbrand en ben, op het moment iets minder, nog steeds een hunter. “oh, gevaarlijk is Zielonylas ook weer niet.” Zei ik nonchalant. Het enige wat hier loopt zijn honden en katten. Die hebben het veel te druk met het vechten tegen elkaar dan een mens gaan lastig vallen.

“Als ik nou een hond of kat was, ja dan zou ik moeten uitkijken, maar een mens? Dit gebied staat eerder bekend als een goede wandelplek voor de mensen die hier gekomen zijn. “ ik zuchtte wat weer een iets te grote rimpel in het water bracht. Ik staarde even naar de rimpeling waarna ik het water uit kroop en me naar mijn kleding draaide. Droog was het nog niet, het duurde vast nog wel even. Zat ik nog wel even hier met die Centaur.

Ik ging met mijn enkels in het water zitten en liet de zon mij opdrogen. Best bijzonder hoe ik sneller zal drogen dan mijn kleding. Zonder mij te schamen dat ik in mijn ondergoed zat sloeg ik mijn benen over elkaar en keek ik de centaur aan. Hoe zal ik mij eens vermaken met deze centaur vandaag. Waarschijnlijk was hij nogal serieus wat betekende dat ik niet iets samen met hem zou doen. Niet hem voor de gek houden en hem daarna achterlaten in een probleem situatie, en dan natuurlijk van veraf kijken hoe hij het oplost. En om iets tegen hem te doen is ook niet bepaald slim. Mijn kracht ben ik kwijt en ik word liever nu niet verwond. Ik balde mijn vuist en hoopte dat er iets zou gebeuren. Een steen die verplaatste, warme die opkwam, wind die ging blazen, maar er gebeurde niks. Alles wat ik deed was per ongeluk, hoe ik hier kwam tot hoe ik mijn krachten verloor. Ik zou er een moord voor doen om weer een shape shifter te kunnen zijn. Nee, een moord is te simpel voor mij. Verder dan dat wist ik niet echt wat ik zou moeten geven. Als ik mijn leven gaf, dan kon ik er niks meer mee.

Ik zou mijn vriendschap met Akis ervoor opgeven.

Onderwerp: Re: Fresh water zo feb 08, 2015 8:24 am

'Oh, gevaarlijk is Zielonylas ook weer niet,' luidde het antwoord van het meisje op Creon's vraag. Hij wist dat ze daar grotendeels gelijk in had, maar toch. “Behalve wanneer de honden denken dat je een lekker ontbijt zou zijn,” reageerde hij met een wat geïrriteerde ondertoon. Hoewel een mens misschien niet zo snel als een prooi zou worden aangezien door een roedel honden, waren centauren juist een doelwit. Puur en alleen om het vlees in het paardenlichaam. Een fijne gedachte was het niet en Creon was niet van plan om als hondenvoer te eindigen. 'Als ik nou een hond of kat was, ja dan zou ik moeten uitkijken, maar een mens? Dit gebied staat eerder bekend als een goede wandelplek voor de mensen die hier gekomen zijn.' De centaur haalde zijn schouders op. “Voor mensen wel, ja.” Vanuit een ooghoek zag hij dat het meisje al uit het water kroop en met haar enkels in het water ging zitten. Waarschijnlijk waren haar kleren nog niet droog en moest ze zelf ook nog opdrogen. Dat was een probleem waar Creon straks maar weinig aandacht aan zou moeten besteden. Hij had zijn shirt niet gewassen – dat vond hij niet nodig – en hij huid en vacht zouden vanzelf wel drogen in de zon.

Alles leek voor de rest gewoon rustig te zijn, tot Creon voetstappen hoorde. Hij stond zo stil mogelijk in het water en concentreerde zich op het geluid. Al snel wist hij precies van wat voor wezen de voetstappen kwamen: een paardachtige. Een eenhoorn, een pegasus, misschien een centaur, al hoopte Creon dat het in elk geval niet het laatste zou zijn. Helaas voor hem zag hij na een minuut al een mannelijke centaur van tussen de bomen vandaan komen. De valkkleurige centaur stond stil aan de tegenovergestelde oever van waar het meisje zat en keek Creon wat vreemd aan. Creon zelf was ook wat verrast door de komst van een soortgenoot, al leek er verder niet veel aan de hand te zijn. Tot de andere centaur het meisje zag zitten. Hij keek naar haar langs Creon heen. 'Hallo daar, schoonheid.' Nee hè, het was zo'n type. De centaur zette een stap in het water en probeerde om om Creon heen te lopen, naar het meisje toe, maar hij hield de nieuwkomer tegen. “Laat haar met rust.”

OOC: Je mag de andere centaur ook spelen, als je wil ^^

» Water Bridge